ذهنم درگیر این بود که اشتباه فاکتور را درست کند و او گوش می‏کرد. لبخند بر لبش بود. معمولا لبخندها را بدون جواب نمی‏گذارم ولی این بار حواسم درگیر فاکتور بود؛ او باز لبخند زد و من باز پرسیدم: «دلسترتون چیه؟» و بالاخره فاکتور درست شد و من لبخند نزدم!